Het oorspronkelijk Oer-IJ mondde tot aan het begin van de jaartelling uit in zee bij Castricum. De rivierbedding slibde dicht en door zandverstuivingen ontstonden de duinen, die uitgroeiden tot het natuurgebied zoals we dat nu kennen. Belangrijk als bescherming tegen de zee, onmisbaar voor de drinkwaterproductie, uniek door de flora en fauna en goed toegankelijk voor bezoekers.
PWN beheert in opdracht van de Provincie Noord-Holland ruim 7.300 hectare duingebied, waaronder het Noordhollands Duinreservaat; een van de grootste natuurgebieden in ons land. Het strekt zich uit van de fabrieksterreinen bij Tata Steel bij Wijk aan Zee tot aan de Schoorlse Duinen. Het is zo’n 20 kilometer lang en gemiddeld 2,5 km breed, met een oppervlakte van 5.300 hectare. Het omvat duinen, strand, binnenduinrandbossen met veel reliëf en enkele kleinere natuurgebieden.
In het Noordhollands Duinreservaat komen veel plant- en diersoorten voor. Dit heeft alles te maken met de uitgestrektheid en afwisselende begroeiing. Ook de hoogte, de vochtigheid, het kalkgehalte en het menselijk gebruik in het verleden hebben gezorgd voor een grote verscheidenheid aan soorten. Het beheer van het PWN is er op gericht door maatregelen die variëteit in het duin terug te brengen. Dat kan door begrazingsproject, herinrichting, verschraling en vernatting.
Het infiltratiegebied Castricum ligt op een plek die (heel) vroeger onderdeel vormde van de delta van het Oer-IJ, daarom is dit terrein veel lager en vlakker dan de omliggende duinen. Er is een Aalscholver-kolonie, en in de infiltratiekanalen kan je het hele jaar door allerlei verschillende soorten watervogels aantreffen, onder meer Kuifeend, Bergeend en (’s winters) Wilde Zwaan en zelfs IJsvogel en Roerdomp.
Klik hier voor meer over dat beleid.
De vogelkijkhut is vernoemd naar Kees Duin, oud boswachter van het PWN.
Op Duinenenmensen.nl is specifieke informatie te vinden over de natuur en over de duinbewoners van vroeger en nu.
Bron: PWN.
